Een onvergetelijke reis
Vijftien avonturiers gingen van 10 tot 25 februari 2024 op een onvergetelijke reis. Per fiets ontdekten ze steden, natuur en bezienswaardigheden en dompelden ze zich onder in het dagelijkse leven in Bangladesh! Met deze reis willen ze bijdragen aan:
- Betaalbare zorg voor honderdduizenden Bengalezen
- Zorgopleidingen en toekomstperspectief voor jonge vrouwen
- Basisgezondheidszorg voor iedereen, ook voor mensen in armoede!
- Zorg & advies aan ouderen
- Politiek werk voor ouderenrechten: huisvesting, pensioen en verzorging
- De oprichting van Elderly clubs - de Bengalese OKRA-trefpunten!

Deze projecten steunen kan nog altijd via EEN GIFT of via de aankoop van wenskaarten ten voordele van Banglabike. 

Bestel snel het bovenstaande pakket wenskaarten met 5 enveloppen ten voordele van Expeditie Banglabike via een mail naar bestellingen@
okra.be. Hartelijk dank!

Ieder mens, waar ook ter wereld, heeft recht op een gezonde oude dag.

Meer weten over de deelnemers? Klik hier!

De reisverhalen nalezen? Dat kan via de blog hieronder!

Wil je nog meer weten over de reis, dan kun je ook de blog lezen van één van de deelnemers, Marijke: banglabikemarijke.reislogger.nl

23 februari 2024

De textielindustrie is de belangrijkste economische sector in Bangladesh. Vandaag neemt de nationale textielvakbond NGWF ons onder hun vleugels. Langs een donkere trap waar dagelijks 350 mannen en vrouwen passeren, komen we op de werkvloer van druk stikkende, plooiende, knippende en strijkende handen van jonge textielwerkers. Hun ogen focussen zich verbeten op hun werk. Later ervaren we hun thuissituatie. Thuis is waar vijf à zeven mensen in één ruimte leven voor een huur die meer dan de helft van een maandloon opslorpt. Vandaag heeft het licht geregend, maar het is nu al duidelijk dat het leven tijdens het regenseizoen in deze sloppenwijken een uitdaging is. Een vakbond in Bangladesh is overigens niet zonder gevaar. Vorig jaar werden twee medewerkers van NGWF vermoord. Maar hun werk is van vitaal belang in een land waar recht op een leefbaar inkomen in een werkbare, veilige omgeving geen recht is. Op de locatie van Rhana Plaza voelen we de verbinding tussen ons, mensen.

Morgen, zaterdag 24 februari 2024, is het onze laatste dag in Bangladesh. In de nacht van zaterdag op zondag stappen we het vliegtuig op, en landen zondag in de vooravond om 17u05 terug op Zaventem. Moe, maar voldaan en vol indringende herinneringen.

22 februari 2024

Vanmorgen laat het merendeel van onze groep zich verleiden door een traditioneel Engels ontbijt. ;-)
Daarna gaat het met de wagen richting vluchtelingenkamp. Ontluisterend! Als we hierover iets in onze kranten lezen, beslaat dat amper 10 lijntjes. Maar nu worden we met de neus op de feiten gedrukt: één miljoen Rohinya die wegvluchtten voor het geweld in Myanmar, leven hier verspreid over 32 kampen met stoffige wegen en rieten hutten die het begrip´huis´ eigenlijk niet waard zijn. Daartussen tientallen ngo´s die voedsel, onderwijs en medische zorgen verschaffen. GK doet weeral prachtig werk: een prima organisatie, een groot engagement van Bengalese medewerkers en Rohinya vrijwilligers. En een hoge standaard in medische zorg. Eens temeer blijkt de financiële bijdrage van onze sympathisanten in België meer dan welkom!

De dag sluiten we af met een culturele avond, aangeboden door GK. We genieten van prachtige Bengalese traditionals (en laten ons daarin ook niet onbetuigd). Morgenvroeg vertrekken we terug richting Savar!

21 februari 2024

Vanmorgen afspraak om 7u30 om deel te nemen als Belgische delegatie van OKRA aan 'International Mother Language day'. Je kunt het een beetje vergelijken met onze Vlaamse feestdag. We krijgen bij GK allemaal een rouwlint opgespeld ter nagedachtenis van de linguïsten die vermoord werden. In stoet stappen we naar het monument van de taalmartelaren. Zij werden vermoord in 1952 toen ze opkwamen voor het behoud van de Bengalese taal. Uit eerbied doen we onze schoenen uit als we het monument betreden. We zijn onder de indruk van de massa's bloemenkransen die neergelegd worden en de grote mensenmassa die aanwezig is.

Later op de dag verdelen we ons in twee groepen. De fietsers genieten van een tocht langs de kust. De laatste fietstocht is er eentje van 52 km lang! De anderen gaan op verkenning in Cox's Bazar (toeristische plek in Bangladesh). We proeven nog eens van de kokosdrank. Heel gezond! We rapen schelpjes... En we houden halt op een plaats waar veel vissersboten staan uit bamboe of hout. Ze wachten op vloed om weer te kunnen vertrekken.

Blij met deze nieuwe ervaringen en ontdekkingen keren we terug naar ons logement.

20 februari 2024

Op uitstap naar Kutubdia

Om 7u pikken de bussen ons op voor een traject van meer dan 2 uur richting de overzet van het bootje dat ons naar het eiland Kutubdia zal brengen. Kutubdia ligt op een klein half uur varen, telt ongeveer 200 000 inwoners voor 93m2. Op het eiland is GK erg actief en dat willen we ervaren.

Rijden door Bangladesh is niet echt een pretje. Echt op ons gemak voelen we ons niet, maar uiteindelijk brengt de chauffeur ons veilig ter plekke. Dan nemen we de boot, eentje die zowel als vissersboot als voor personen en als goederentransport dient. We meren aan. Dokter Lisa, verantwoordelijke voor GK op het eiland, wacht ons op samen met enkele van de medewerkers. We rijden met vrachtwagentjes tot aan de GK-site. Wat een ontvangst! Onder begeleiding van Bengalese scouts worden we welkom geroffeld. Er horen bloemen en geschenken bij. Het lint wordt doorgeknipt, er lijkt een nieuw hoofdstuk aangebroken door onze komst. Er is een bijeenkomst waar we samen met 'elderly' aan deelnemen. Het verzorgend personeel, samen met beleidsmensen, stellen zich voor aan ons. 

In 1991 was er een allesverwoestende orkaan die alles weggeveegd heeft en voor 138.000 doden zorgde. Meer dan tien miljoen mensen werden dakloos. Deze site, het GK-domein, is toen opgericht. Er is hier oogzorg, verzorging voor diabetes, en alles wat prenatale en postnatale zorg omvat. We zijn ervan onder de indruk!

Na de middaglunch volgt er nog een fietstocht met lokale mensen en GK-personeel. Enkelen volgen met een CNG. We rijden langs smalle wegen, langs een vuurtoren, tot aan de zee, over pas aangelegde bruggen, langs windmolens,… wat een belevenis.

Terug aangekomen bij GK moeten we na enkele afscheidsrituelen alweer de boot op om terug te keren naar Cox’s Bazar waar we logeren.

19 februari 2024

Vandaag geen fietstocht want we vliegen naar Cox’s Bazar in het oosten van Bangladesh. Dr. Kadir en de staf van GK zorgen opnieuw voor een hartelijk onthaal. GK - geneeskunde voor het volk - begon na de bevrijdingsoorlog in 1972 als een mobiel veldhospitaal waar ontheemden en noodlijdende mensen terecht konden voor geneeskundige verzorging. Vanuit de overtuiging dat het lot van de armen het lot van een land bepaalt en dat ontwikkeling afhangt van de ontwikkeling van vrouwen is GK uitgegroeid tot een keten van gezondheidsvoorzieningen met ziekenhuizen, een opleidingscentrum voor verzorgenden, een productie-eenheid voor geneesmiddelen, een medische faculteit, coöperatieven waar vrouwen aan de slag kunnen, schooltjes, kinderopvang…

Maar de sterkte van GK ligt in de bijna 50 gezondheidscentra, verspreid over heel Bangladesh van waaruit de verzorgenden naar de dorpen trekken om de gezondheid van de dorpelingen te monitoren en basiszorg toe te dienen: o.m. bloeddrukmeting, diabteteszorg, opvolging van zwangere vrouwen en pasgeborenen, ouderdomskwalen, enz. Wie meer specifieke zorg nodig heeft, kan terecht in het gezondheidscentrum bij artsen uit de ziekenhuizen van GK.

Sinds enkele jaren zijn in een aantal gezondheidscentra 'elderly clubs' ontstaan, geïnspireerd op het trefpuntmodel van OKRA. Het opzet is ouderen bijeenbrengen om wat te kletsen, hen doen bewegen met sport en spel, hen informeren over gezondheid, over voedzame voeding, samen eten. De elderly club kiest een bestuur dat instaat voor de activiteiten. Herkenbaar niet?

18 februari 2024

Soms moeten we even nadenken welke dag we zijn. Er komt veel op ons af. Zo veel indrukken, zo veel emoties. De onderdompeling in het leven van de mensen hier in Bangladesh wordt elke dag waargemaakt.

Vandaag staat er een mooie fietstocht (40 km) op het programma naar Gajni Lake, een meer aan de grens met India. Onderweg zijn er stops om thee te drinken... of kokosmelk. 

In de namiddag keren we met de bus terug naar PHA Savar, het hoofdkwartier van GK vlakbij Dhaka, waar onze reis begon.

We eindigen de dag met een tekst van Rabindranath Tagore, een Indiaas-Bengaalse dichter, schrijver en filosoof die de Nobelprijs literatuur won. Hij schreef ook het volkslied van Bangladesh.

Ik kwam tot uw kust als vreemdeling
Ik woonde in uw huis als gast
Ik ga van uw deur heen als vriend, mijn aarde

Nb. De tuktuk waarvan sprake gisteren is eigenlijk geen tuktuk, maar een busje op 3 wielen aangedreven door CNG. Op de foto zie je zo'n 'CNG'.

17 februari 2024

Een leuk vertrek vandaag, met een orkestje op een vrachtwagen als begeleiding. We rijden naar een elderly club (zoals een OKRA-trefpunt) in de buurt en maken met enkele leden per fiets een ritje in de omgeving. Daarna volgen er leuke spelletjes: potje klop (geblinddoekt), stoelendans, een variant van kussendoorgeef, met een nootje in een lepel een eindje lopen, balletjes in een mand mikken… Zeker 100 mensen komen kijken. Na de spelletjes krijgen we een lekker lunchpakket en volgt de officiële prijsuitreiking. Een bord of een kom (made in Bangladesh) en een beker van GK.

Voor we terug naar ons hotel keren, planten we samen acacia- en guavebomen, een traditie als er iets speciaals gebeurt. Het valt ons op dat de mensen supervriendelijk zijn en ons overal verwelkomen met veel respect en een glimlach.

We keren terug met tuktuks en genieten van een gezellige avond in een lokaal restaurant en van een zalige douche met warm water!

16 februari 2024

Na de pittige fietstocht gisteren volgde een heerlijke nachtrust, toch voor de meesten. Sommigen werden wakker gehouden door het gehuil van jakhalzen.

Vandaag krijgen we een rondleiding in de Huzurikanda Accommodation. Lenny is de motor achter Mati, een lokale ngo, en een gedreven man met een hart voor zijn land. Hij begon 20 jaar geleden met een kantoortje in een arme streek zonder elektriciteit en waterpompen. Nu zorgt deze ngo voor 700 gezinnen. Er is een school, een medische post, er wordt opleiding gegeven aan vrouwen en samen met de mannen zoeken ze hier naar ecologische landbouwmethodes. En je kunt er dus ook logeren!

We fietsen naar Lakshampur, naar één van de medische posten van GK die ook een ouderenwerking heeft. Het huidige probleem is dat de traditie waarbij kinderen hun ouders opvangen, verdwijnt. Kinderen werken in de stad of hebben amper voldoende om hun eigen kinderen te voeden. En er is geen pensioenstelsel…

De avond valt en we mogen bij een aantal gezinnen blijven eten. De communicatie verloopt aanvankelijk wat moeilijk, maar we nemen de maaltijd met rond ons vele toeschouwers! Dan zingen ze voor ons het nationaal volkslied en volgt de vraag om ons volkslied te zingen. Ai, niemand kent meer dan de eerste regels, dan doen we het maar met een melodie zonder woorden...

15 februari 2024

Vandaag moeten we 60 km afleggen. De landschappen zijn prachtig, de dorpen die we passeren afgelegen. Mensen in alle eenvoud overleven hier.

We maken een overtocht met een wel heel speciale veerboot (zie foto). Het is een belevenis op zich. We ploeteren ook 7 km door het zand met onze fietsen. Het gevoel van elk moment te kunnen onderuitgaan, is op z'n minst spannend. Maar gezwind doen we verder. Al hebben we onderweg 4 keer een lekke band. Gelukkig zijn de plaatselijke fietsenmakers talrijk aanwezig. 

De kleuren zijn prachtig, door de altijd aanwezige zon, de geluiden zijn intens. En de mensen staren ons aan. 

Als de dag ten einde komt, zijn we ontzettend moe. Het onthaal is hartelijk, de accommodatie erg eenvoudig. Het hoort nu eenmaal bij een avontuurlijke reis... Slaapwel!

14 februari 2024

Iedereen paraat voor een ontbijt, continentaal of lokaal. Fietsen werden bijgesleuteld, aangepast en ingeladen in de vrachtwagen. Eerst is er een verplaatsing met hindernissen per bus naar Sagordighi. Onze fietsen volgen met de vrachtwagen.

We zien de bedrijvigheid van de Bengalezen onderweg, Ze drijven hun handel naast de weg. Er ligt een vuilnisbelt waar mensen naar spullen op zoek zijn. Hoe staat het met onze ecologische voetafdruk? Alles wat we zien en horen, komt binnen, en confronteert ons met onze levensstijl. Er is een ongelooflijke wirwar aan mensen, vervoermiddelen, en activiteit op straat.

Dr. Mahjebin regelt voor ons in een schooltje een plek voor een sanitaire stop. Wat we niet verwachten is een onwaarschijnlijk feestelijk onthaal door leerkrachten en kinderen met als hoogtepunt het zingen van het nationale volkslied. Het fietsen moet maar even wachten… Nadien gaat het vlot verder. De schooldirecteur begeleidt ons zelfs op tocht. Ongevraagd begeleidt ook de politie ons.

Platte band van Jacqui, Katleen moet plots een geit ontwijken. Overal geven we onze ogen de kost. Er zijn massa’s rijstvelden en mensen die er werken. Kinderen, ook mannen en vrouwen komen ons begroeten. We fietsen tussen het nooit ophoudende getoeter van voorbijrijdende auto’s en bestelwagens. We stoppen voor de middaglunch in een lokaal restaurantje: rijst, ei, kip of vis, groenten. Daarna rijden we door. Na een korte theepauze trappen we dapper verder, om tegen 17u het laatste stuk, omwille van de vallende avond, met de bus te beëindigen. We komen aan in ons hotel, moe maar voldaan.

13 februari 2024

Banglabike is fietsen in Bangladesh… vandaag zijn we eraan begonnen!

En dan, als een langzaam groeiend palet van geuren, kleuren en geluiden komt het op ons af. De toeters en bellen van de scooters en riksja’s zijn er uiteraard weer, maar die klinken intussen als ‘gewoon’ in onze oren. Nieuw zijn de vriendelijke ‘hello’s’ van de duizenden mensen langs de weg. Het geluidenpalet wordt op het einde van de dag mooi afgesloten bij een kunstenaar, die op een bronzen schaal een hemels geluid tovert.

De groene rijstvelden en wat verder de gele rijstkorrels die te drogen liggen, staan in fel contrast met de miljoenen grijze, gedroogde bakstenen. Wat een handenarbeid is daar niet voor nodig.

Geurende thee met melk, heerlijk ruikende bananen en zoete gepofte rijstbollen proeven we bij een lokale site van GK, waar het logo van WSM alomtegenwoordig is. Na sportieve wedstrijden tegen de plaatselijke OKRA, schuiven we samen met hen aan tafel om te genieten van hun geurende gastronomie.

Tijdens de rit naar huis zeggen we tegen elkaar: "Zoveel nieuwe impressies weeral.”

12 februari 2024

Vandaag stond een bezoek aan de site van GK - waar we te gast zijn - op het programma. We bezochten de rustplaats van de bezieler en stichter van deze sterke organisatie, Dr. Zafrullah Chowdhury. Ook namen we een kijkje in het naaiatelier en de bakkerij, sociale tewerkstellingsplaatsen. Vervolgens mochten we weer in de bus om de files en het getoeter te trotseren. Bestemming: de GK Campus in Dhaka, Nogor hospital, waar we een toelichting en rondleiding kregen van GK.

In de namiddag reden per riksja door Dhaka, met ook weer... jawel, files en getoeter, én smog! We hielden stand bij het monument van de Taal, een belangrijk symbool van de onafhankelijkheidsstrijd van Bangladesh. 

En morgen is het dan zover: we gaan de fiets op!

10-11 februari 2024

Zaterdag was het dan zover. De Banglabikers vertrokken vanuit Zaventem op avontuur naar Bangladesh. Via een tussenstop in Istanboel zullen ze op zondag om 13u55 (8u55 Belgische tijd) in Dhaka arriveren. Althans, dat hopen ze. Maar met een paar uur vertraging en de daarmee gepaard gaande vermoeidheid is die hoop voor niets geweest. Per bus reizen ze naar site GK Savar. Vanaf nu volgt hier elke dag hun Bengalese verhaal:

Vandaag is onze reis naar Dhaka eindelijk begonnen. We keken er met z’n allen naar uit, stuurden elkaar bemoedigende woorden. Anekdotes van storing bij de NMBS en vertragingen met de vluchten zullen we jullie, beste lezers, besparen. Het bereidde ons allemaal voor op de ervaring van ons leven: kennismaken met het leven en de cultuur in Bangladesh. Na een uitdagende busrit door het voor ons chaotische verkeer van Dhaka werden we bij GK hartelijk verwelkomd met muziek, dans en een eerste ontmoeting met de Bengalese eetcultuur. Met de rechterhand eten van een uitgelezen maaltijd, niet te pikant voor onze delicate smaakpapillen, is een aanrader. Probeer het vooral thuis eens uit.

30 januari 2024

Jef is aangekomen in Bangladesh. Het verkeer zit helemaal vast in Dhaka. Dat zijn ze daar gewoon. Je bent soms sneller te voet. Vreemd en toch vertrouwd, want voor de ervaring van Jef is dat niet nieuw. Hij is uitgestuurd als voorpost en mag de laatste voorbereidingen treffen om de groep Banglabikers binnen een tiental dagen te verwelkomen. Ze mogen gerust zijn: de groep zal de drukte en het gewriemel van de stad niet opzoeken met de fiets.

16 januari 2024

Een kleine maand voor de vertrekdatum zitten we samen rond de tafel voor de laatste voorbereiding. Niet met 16 maar met 15 deelnemers want door een ongelukkige val moet Dominique afhaken. Voor de meesten van ons wordt het een echt avontuur aan de andere kant van de wereld. We zullen ondergedompeld worden in een cultuur die we niet kennen, we zullen voortdurend geconfronteerd worden met onze eigen vooroordelen, we zullen 14 dagen doorbrengen compleet buiten onze comfortzone. Banglabike wordt loslaten, uitgedaagd worden, grenzen verleggen. Maar ook verrassende ervaringen, inspirerende ontmoetingen, deugddoende momenten. We kijken ernaar uit en weten: dit is een fijne groep die openstaat om een andere cultuur te ontdekken en dit avontuur samen te beleven.