De ouderenzorg is de afgelopen maanden niet weg te slaan uit het nieuws. De pandemie heeft de vraag hoe we onze zorg het best kunnen organiseren op scherp gesteld. Momenteel ligt een veelbesproken decreet op tafel dat de deur openzet voor privatisering van de publieke zorgvoorzieningen. Aanleiding hiervoor is o.a. dat private zorgbedrijven een fiscaal voordeel krijgen, waar publieke bedrijven van verstoken blijven.
Dit decreet maakt het mogelijk dat private investeerders zich deels kunnen inkopen in publieke voorzieningen. Woonzorgcentra en andere zorgvoorzieningen van een OCMW of gemeente kunnen volgens het voorstel een aparte entiteit inrichten waar ze bepaalde taken, personeel en infrastructuur in kunnen onder brengen.
Extra investeringen in de zorg kunnen we vanuit OKRA alleen maar toejuichen, zeker als ze de kwaliteit, betaalbaarheid en toegankelijkheid ten goede komen. Winst maken op zorgverlening is voor OKRA evenwel ethisch onverantwoord. Zeker als dit ten koste gaat van de kwaliteit van de zorg en/of de tewerkstelling. Indien er winst gemaakt wordt, moet deze geherinvesteerd worden in de zorg, in plaats van het uit te keren als dividend voor de aandeelhouders. Van publieke middelen voor de financiering voor de zorg kan je niet zomaar winsten afromen. Er is nood aan een Vlaams kaderdecreet inzake Maatschappelijk Verantwoorde Zorg, dat de spelregels ten aanzien van alle initiatiefnemers in alle sectoren van zorg en welzijn, decretaal verankert.
De publieke voorzieningen oefenen al decennia lang een positieve invloed uit op de kwaliteit en de betaalbaarheid van de zorg. Zij zorgen er voor dat zorgvoorzieningen toegankelijk blijven voor heel de bevolking, inclusief personen in armoede. Zo blijkt uit onderzoek dat de dagprijzen er vaak veel lager liggen, terwijl de personeelsomkadering groter is. Publieke woonzorgcentra zetten gemiddeld per 100 inwoners 43 personeelsleden in tegenover 33 in de commerciële woonzorgcentra. De hogere prijs die bewoners betalen in de commerciële voorzieningen, gaat dus zeker niet naar hogere kwaliteit van zorg.
Laten we vooral niet vergeten dat de belangrijkste aandeelhouders in dit verhaal de bewoners, gebruikers en hun familieleden zijn. In dit verhaal krijgen ze geen enkele inspraak. Zij betalen maandelijks hoge opnameprijzen. Als hoofdaandeelhouder mag je dan toch verwachten dat er minstens naar hen geluisterd wordt!
