Zingeving Pasen

het passieverhaal schitterend weergegeven door een zandkunstenaar.

Ik geloof in God,
die glimlacht naar zijn mensen,
wanneer zij van elkaar houden.

Ik geloof in God,
die glimlacht naar zijn mensen,
wanneer zij elkaar proberen te begrijpen.

Ik geloof in God,
die glimlacht naar zijn mensen,
wanneer zij elkaar vergeven.

Ik geloof in een lieve God,
en in boeiende mensen om me heen.

Ik geloof dat ik met behulp van God
begrip kan tonen voor iedereen,
met wie ik te maken krijg.

Wie alleen naar het verleden kijkt, 
staat altijd met zijn rug naar de toekomst.
Luc Versteylen

Je moet eerst geloven voordat je kunt twijfelen.
Ludwig Wittgenstein

• Waarvan lig ik soms wakker?
• Hoe voel ik mij bij de gedachte dat anderen voor mij zouden moeten zorgen?
• Wat helpt mij om bij miserie toch niet bij de pakken te blijven zitten?

Ziekte en dood

Christenen geloven dat God het geluk van mensen zoekt en dat Hij met hen mee-lijdt als hen een ziekte overkomt: dankzij zijn troost en kracht kunnen zij de ziekte aanvaarden of doorstaan. Christenen zoeken inspiratie in het leven, de dood en de verrijzenis van Jezus. Hoe moeten we de verrijzenis van Christus begrijpen? Als een symbolische gebeurtenis waarbij leven sterker is dan de dood, of als een letterlijke opstanding uit de dood… Sommige christenen geloven in een letterlijke opstanding uit de dood, net zoals traditionele christenen ziekte en lijden opvatten als een straf van God vanwege de zonden die zij begaan hebben. Daar zien we tot op zekere hoogte verwantschap met de islam waar God de mensen ziekte en dood, maar ook genezing en gezondheid geeft. Lijden en dood zijn echter geen straf. Ziekte kan je beleven als een test en als je die test goed doorstaat, is er na de dood een beloning van vergeving. Alles wat de gelovige in zijn of haar leven heeft gedaan, wordt op het einde ervan beoordeeld. De dood is een overgang naar een ander, eeuwig leven, het moment van de ontmoeting met God, de geliefde in het paradijs.

Wanneer Gij komt

Wanneer Gij komt,
't kan heden zijn,
't kan etenstijd met allen zijn,
't beloofde land,
't verwacht festijn,
't kan vreugde zijn of aardse pijn. 

Wanneer Gij komt,
't kan morgen zijn,
't kan dageraad of avond zijn,
de goede Herder kan het zijn,
de Man met balsem, brood en wijn. 

Wanneer Gij komt,
't kan middag zijn,
door 't kruispunt loopt
de dwarse lijn,
met vuur gezuiverd staan wij rein,
't kan 't heerlijk uur der liefde zijn. 

Wanneer Gij komt,
nacht kan het zijn,
't kan donkerheid vol tranen zijn, of,
vallen wij uit 't ijdel schrijn,
't kan 't laatste woord voor 't sterven zijn. 

Wanneer Gij komt,
't kan eeuwig zijn,
Uw lichaam kan zo glanzend zijn,
't kan Pasen in de bloesems zijn,
Gij kunt voorgoed gekomen zijn.

Gery Helderenberg 1891-1979

De hemel/ Stef Bos
Toen ik klein was, was de hemel ergens boven in de lucht en je kon er enkel komen met een allerlaatste zucht. Iedereen droeg witte lakens en je liep langs gouden straten over pleinen met fonteinen, vol met rode limonade.
En je vloog door witte wolken en een engel hield je vast en je kon op water lopen want het water was van glas! Iedereen was daar gelukkig. Nooit meer honger, nooit meer pijn! Had je hier alleen ellende: daar zou alles anders zijn!

Maar ik weet niet meer waar de hemel is. Ik weet niet waar ik heen ga na dit leven Toen zag ik de hemel met de ogen van een kind. Maar die hemel is voorgoed verdwenen, de hemel is verdwenen.
Ik werd ouder en geloofde in een and’re fantasie. En ik volgde Zarathusta met een soort van anarchie.
En ik vloog over de wolken naar een land hier ver vandaan, maar ik zag geen gouden poorten en ik zag geen fonteinen staan!

En ik weet niet meer waar de hemel is.
Ik weet niet waar ik heen ga na dit leven.
Soms zie ik de hemel in de ogen van een vrouw.
Maar dat duurt meestal maar even.
De hemel duurt maar even.

Pasen

Pasen begint in de tuin van verwondering,
in het prille licht van de nieuwe morgen.
Alles wordt opnieuw mogelijk.
Alles krijgt opnieuw zijn plaats.
Wie hebberig alles wil houden zoals het is, 
houdt het niet uit.
Wie met geweld
het verleden wil vasthouden,
slaat op de vlucht.
Zie, Ik maak alles nieuw,
zegt Hij die dood was en weer leeft.
De aarde behoort aan allen.
Het onmogelijke wordt mogelijk.

Het is al begonnen.
Zie je het niet?

De engel van het lege graf groet je

met deze gedurfde woorden:
dood is niet dood.
Het graf is niet het einde
maar vertrekpunt van nieuwe relatie.
Afscheid nemen hoeft niet te hard
want verbondenheid blijft voor altijd.
De kracht van leven is het vermogen om leegte 
te vullen met nieuwe aanwezigheid.
Mag je het geheim van verrijzen leren.

De engel van het lege graf
wenst je een zalig Pasen.

Nu het licht buiten steeds sterker wordt

Nu het licht buiten steeds sterker wordt,
nu we binnenkort het Licht van Pasen vieren,
schrijven we jullie graag deze woorden toe uit de rabbijnse traditie:

‘ Een oude rabbi vroeg aan zijn leerlingen:
“Hoe kun je het moment bepalen
waarop de nacht ten einde is en de dag begint?”
“Is het ’t moment als je uit de verte
een hond van een schaap kunt onderscheiden?”
vroeg één van zijn leerlingen.
“Neen”, zei de rabbi.
“Is het als je van verre
een dadelboom van een vijgenboom kunt onderscheiden?”,
vroeg een ander.
“Neen”, zei de rabbi.
“Maar wat dan?”, vroegen de leerlingen.
“Het is: als je in het gezicht van een mens kunt kijken
en daarin je zuster of broeder ziet.
Tot dat moment is de nacht nog bij ons”.

Zalig Pasen!

Pasen

Geen winter zonder lentezon,
geen nacht zonder dageraad,
Goede Vrijdag blijft niet duren.
Geen steen te groot om weg te rollen,
wanhoop heeft niet het laatste woord

als mensen opstaan,
het licht niet vrezen,
kiemkracht niet verstikken,
woorden spreken,
opstandig en teder,
geloven dat leven sterker is dan dood.

Dan gebeurt Pasen weer heel dichtbij.

Kathleen Boedt

De oude lindeboom 

Midden op het dorpsplein stond een grote, oude linde. Rond deze vertrouwde boom speelde zich heel het dorpsleven af. De kinderen speelden er na school, jongeren vertelden elkaar hun stoere verhalen en op de bankjes in de schaduw praatten de ouderen over vroeger. Op zaterdag was het markt onder de linde en zondags na de hoogmis kwamen de mannen er samen om de preek van de pastoor van commentaar te voorzien.
Op een dag brak er een grote tak van de linde af en viel op enkele marktkramen. De eigenaars waren woedend, er hadden wel ongelukken kunnen gebeuren. De oude boom moest weg. Alle protesten ten spijt besloot de gemeenteraad dat de linde zou verdwijnen, ook al was de boom eeuwenlang het middelpunt van het dorp geweest. Onderzoek had uitgewezen dat de stam van binnen helemaal hol was.
Op de dag dat de oude linde werd omgezaagd hadden veel mensen zich op het plein verzameld.
Eerst werden de takken weggezaagd en daarna werd de holle stam aan dikke touwen opgehesen. Toen viel er plotseling een stilte over het dorpsplein, de mensen hielden hun adem in. Want ze zagen hoe op de plek waar de holle stam was weggezaagd een nieuw klein linde¬boompje was gaan groeien. In de oude holle stam was nieuw leven geboren.

naar Bert Voorhoeve