NIEUWJAARSTOESPRAAK VAN DE VOORZITTER

Wanneer u deze toespraak leest, zullen waarschijnlijk alle tafelresten en overheerlijke gerechten van de voorbije feesten opgegeten of sinds lang verteerd zijn. De versieringen opgeborgen, het mooie servies terug in de kast, de kookboeken opgeborgen tot het volgende feest. Zo komen we stilaan in de startblokken te staan voor het nieuwe jaar. Toen ik onlangs op TV nog een beknopt overzicht zag van 2023 viel het me op dat de nadruk op slecht of negatief nieuws de laatste jaren gemakkelijker onze beeldbuis bereikt, dan enig ander positief nieuws? Is de wereld of zijn de mensen dan zoveel slechter geworden of zal Nostradamus toch nog gelijk krijgen wanneer hij de antichrist voorspelde in onze tijden. Feit is wel dat negatief nieuws meestal spectaculairder is dan gewoon dagelijks positief nieuws. Moeten we daarom met een zekere angstpsychose verder leven, of kunnen we het slechte nieuws een bocht laten nemen naar iets positiever? Nog een feit is dat bepaalde grootmachten nogal vreemde leiders hebben. Overal hoor je dat de democratie in gevaar is en dat totalitaire individuen steeds meer hun plaats opeisen in de geopolitiek. Het is inderdaad niet gemakkelijk om met al die gegevens nog enigszins een positief beeld over te houden, laat staan met een gerust gemoed verder te leven!
Toch is het de bevolking die de dagelijkse trends zal blijven bepalen. Mensen moeten bewust zijn van het feit dat totalitaire leiders maar vaak een kort leven beschoren is. Hoe autocratischer men is ingesteld, des te meer vijanden men maakt. Eenzijdige beslissingen genereren vaker tegenstand en zijn meestal de voedingsbodem van haat en opstand. Bij sommige bevolkingsgroepen blijft die haat onderhuids sudderen maar vroeg of laat barst de volkswoede los en worden ganse regimes overboord gegooid! “ Non timeat populus duces suos, timeat autem principes populi.” ( niet het volk moet schrik hebben van zijn leiders, maar wel de leiders van het volk ) Toegegeven, onze democratie is momenteel zeer onderhevig aan tal van nefaste invloeden. De democratie als politiek bestel is nu eenmaal zeer broos en teer. Hoe meer diversiteit, hoe moeilijker de besluitvorming is. Hoe meer standpunten men moet aanhoren, hoe moeilijker het wordt om beslissingen door te voeren. De mensheid heeft nog periodes gekend zoals nu. De dreiging van oorlog is trouwens een constante in onze menselijke geschiedenis. Tijdens de invasie van Italië, in Anzio, schreef een oorlogsreporter dat: “ oorlog een menselijk gegeven was. Hij gaf dat antwoord op de vraag van een Amerikaanse kolonel, die hem vroeg waarom mensen toch altijd oorlog moeten voeren. Als reden gaf die reporter op dat de mens nu eenmaal een wezen is dat destructief omspringt met de middelen en rijkdommen die hij tot zijn beschikking krijgt. Met andere woorden, oorlog is nu eenmaal een menselijke drang tot vernietiging. Samen met de chimpansees zijn wij mensen trouwens de enige levende wezens die onze eigen soort kapot maakt, gewoon omdat we karakterieel zo in elkaar steken. We kunnen dit enkel tegengaan door vooral actief te luisteren naar elkaar en vooroordelen aan de kant te schuiven. Laten we vooral diegene schuwen die met holle slogans en lege beloftes mensen proberen te overtuigen dat je alleen problemen kan oplossen door anderen als zondebok te beschouwen en mensen hiervoor te laten boeten. Als senioren hebben wij dan ook een blijvende verantwoordelijkheid om onze volgende generaties te blijven waarschuwen voor het gevaar dat sommige leiders met zich meebrengen. Menigeen onder jullie heeft reeds zo’n periode in zijn leven meegemaakt, hetzij als kind of als tiener. Anderzijds kunnen we onze democratie alleen vrijwaren als we de problemen van deze eeuw, onze tijd, proberen op te lossen met nieuwe ideeën en niet meer met de ideologieën van de 19° eeuw. De jeugd, onze volgende generaties moeten hiervoor alle ruimte, maar tevens ook de nodige begeleiding en aanmoediging krijgen opdat zij niet in herhaling vallen en dezelfde fouten maken die hun voorgangers maakten. We moeten hen geen wereld voorschotelen die beter is dan hij eruit ziet, maar ook mogen we hen geen optimisme ontnemen of hen nalaten aan te sporen het beter te doen als wij. Laten we dan ook als één groep mensen samen aan die toekomst blijven werken, zodat optimisme opnieuw zijn uitstraling mag krijgen!

In die zin en vooral vol positivisme wens ik u samen met het bestuur, een vreugdevol, gezond en voorspoedig 2024 !