We werden ontvangen in het bezoekerscentrum in 's Gravenvoeren. Daarna volgde een busreis door de omgeving, met een gids die alles wist over de dorpskernen, over de forellenkwekerij en over de kastelen die er liggen. Voor Maaslanders was het heuvelland een beetje een exotisch landschap.

Na een typisch Voerense lunch bij "Moeder de Gans" trokken de dapperen onder ons naar de glooiende weides om daar tussen de koeien golf te spelen. Wie het wat rustiger aan wilde doen, kon zich uitleven op de kegelbaan. Alles werd afgesloten met een "hapke en borrelke van het huis".

De laatste stopplaats was de ambachtelijke stroopstokerij van Aubel. Moet het gezegd dat sommigen die dag thuiskwamen met stroop, appelsap en confituur uit de streek en zich luidop afvroegen wanneer de volgende uitstap is?