Zingeving vasten

De Vasten is…

Tijd om te bezinnen, te veranderen, te vernieuwen. Tijd om stil te staan, te bidden, en verder te gaan. Tijd om te luisteren, te kijken, te handelen.

Tijd om dichter bij jezelf te komen. Tijd om naar anderen te gaan. Tijd om te leven met die andere mensen. Tijd om te geloven in die andere…

Weet vooral dat er mensen zijn:

die ook op zoek zijn naar zin in hun leven. Die jou begrijpen en je vertrouwd maken. Die jou waarderen en je hoopvol maken. Die veel om je geven en jou tot vriend maken. Die jou vergeven…

Die je een hand geven en je dankbaar maken. Die met je bidden en met jou mee de weg willen gaan.

De weg naar Pasen gaan
is ook:
jezelf steeds geven in al wat wordt gedaan!

Vasten

Als je voelt dat je vastroest
in een patroon van ieder voor zichzelf
en verstrikt raakt in een woestenij
van hebben en houden,
durf dan de woestijn door:

stap voor stap
de weg van mensen opnieuw gaan,

vragen stellen bij je doen en laten,
je heroriënteren
met een andere horloge
en een ander kompas in de hand,

stil houden bij een vergeten bron
om je andere ik en die andere mens
als tochtgenoot te treffen,

verder gaan
met mensen omwille van mensen,
weer mens worden aan elkaar.

En zakt de moed in je schoenen,
haak dan toch niet af, vrees niet,
want bij elke exodus is de Heer met je.

Vastentijd is oefentijd.

Is wakker worden na winterslaap
en je opengeeuwen
uit de beslotenheid van elk-voor-zich.

Is je ogen opentrekken
voor wat aan het gebeuren is
in het diepste van jezelf
en in de wereld om je heen,
en zicht krijgen op het grote Licht
dat doorbreekt aan de horizon.

Is in de voorjaarsstilte
je eigen grond omspitten
en klaarleggen voor een nieuwe lente
en het zaad van vrede en menswaardigheid
laten ontkiemen in je hart.

Vastentijd is trainingstijd:
hart en handen soepel maken
voor verbondenheid met God en mensen
vingeroefening in solidariteit.

Dat en zoveel meer is vastentijd:
de grote opwarming om te herleven.

Carlos Desoete